Vrijheidsbeperkende maatregelen

In de geestelijke gezondheidszorg streven we naar een omgeving waarin elke cliënt gerespecteerd en ondersteund wordt in zijn herstelproces. Soms is het echter nodig om maatregelen te nemen die de vrijheid van een cliënt beperken en zo de veiligheid van henzelf en anderen te waarborgen.

Vrijheidsbeperkende maatregelen zoals afzondering en fixatie roepen discussie en controverse op. Er is geen overtuigend wetenschappelijk bewijs dat deze maatregelen het welzijn en de gezondheid verbeteren. Wat wel vaststaat, is dat het toepassen van afzondering en fixatie negatieve gevolgen kan hebben voor cliënten, zorgverleners en hun werkrelatie. Veel organisaties ontwikkelden dan ook al een sterke visie en beleid.

Wanneer deze maatregelen onvermijdelijk zijn, is het van essentieel belang om ze op een menswaardige en veilige manier toe te passen. Psyche ondersteunt het streven om in dergelijke situaties zorgvuldig te handelen, waarbij de waardigheid en veiligheid van alle betrokkenen vooropgesteld worden.

Alle informatie over het wetgevend kader kan je terugvinden op de website van het departement zorg.

Psyche is partner van het platform ‘Omgaan met vrijheidsbeperkende maatregelen’ (www.omgaanmetvbm.be). Een platform waar je als zorgverlener in de GGZ alle ondersteuning vindt bij de invoering van de multidisciplinaire richtlijnen over afzondering en fixatie.

 

Richtlijn: De preventie en toepassing van afzondering en fixatie in de residentiële geestelijke gezondheidszorg voor volwassenen

Het Steunpunt Welzijn, Volksgezondheid en Gezin ontwikkelde deze richtlijn. Ze gaat uitgebreid in op de preventie van afzondering en fixatie. Ook kan je er aanbevelingen vinden over hoe je de inschatting maakt wanneer je afzondering of fixatie als laatste redmiddel mag toepassen en hoe. De aanbevelingen in deze richtlijn zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek vanuit klinisch en juridisch perspectief.